Over ijs gesproken
Wij kennen ijs vooral als consumptieijs, dat is tijdens de koeling fijn geroerd ijs met room en suiker en een smaakje erbij, vaak vanille. Mijn oudste herinneringen aan ijs moeten van kort na de tweede wereldoorlog zijn.
Wij kennen ijs vooral als consumptieijs, dat is tijdens de koeling fijn geroerd ijs met room en suiker en een smaakje erbij, vaak vanille. Mijn oudste herinneringen aan ijs moeten van kort na de tweede wereldoorlog zijn.
De liefdadigheid wordt in Nederland, zoals zoveel dingen, geadministreerd door de belastingdienst. Deze dienst heeft een register van ANBI’s, Algemeen Nut Beogende Instellingen. Momenteel staan er 50 000 instellingen in het register, veel ervan zijn niet actief, sommige zijn speciaal opgericht om de erfenisbelasting te ontwijken.
In de eerste klas van de lagere school, nu groep drie van de basis school, leerden we lezen en schrijven. We gebruikten daarvoor het leesplankje met plaatjes van aap, noot, mies tot weide en schapen. Ieder kind had een doosje met letters, die je onder de plaatjes moest leggen. Zo hebben vele generaties leren lezen en spellen.
In Nederland is in totaal een kleine 20.000 MegaWatt aan productievermogen voor elektriciteit opgesteld. Hoe en hoeveel moet dit vermogen worden vergroot als we naar een fossielvrije samenleving willen? En, wat kost dat ongeveer en wat is het effect op de klimaatverandering?
Slapen doen alle mensen, maar niet allemaal even lang. Standaard brengen we acht uur per dag of wel een derde van ons leven slapend door. Ouderen en baby’s slapen wat langer, jong volwassenen wat korter.
Twaalf is een bijzonder getal, het is jarenlang gebruikt als grondtal van het twaalftallig stelsel.
Tradities zijn, volgens Van Dale, de meestal mondeling van generatie tot generatie overgedragen gewoontes en gebruiken. Een goed voorbeeld is zwarte Piet. In mijn kinderjaren was zwarte Piet een witte man die een zwart gezicht had van het door de schoorsteen afdalen om voor kinderen geschenken in de gereedstaande schoen te leggen.
Bescheidenheid ist eine Zier,
Weiter kommt man ohne ihr.
Zo zeggen de Duitsers het en het is helaas waar. Het gaat niet over de man die als een vrouw met een erg korte rok diep bukt, bescheiden de andere kant op kijkt of de man die ook wat bukt om beter te kunnen zien.
Altijd is Kortjakje ziek,
Midden in de week maar ’s zondags niet.
Mijn moeder zong mij dit soort volksliedjes voor, toen ik vijf was. Ik ken ze nog steeds met de bijbehorende melodie. Maar daarover gaat deze column niet.
Ik heb als kind zoals zoveel kinderen pianoles gehad. Dat was geen succes. Mijn relatieve gehoor, dat is horen of een toon één of twee tonen hoger is dan een andere, was onvoldoende en mijn manuele begaafdheid liet ook te wensen over…