Over aanranding gesproken

Het komt de laatste tijd vaak voor, te vaak, dat jonge vrouwen of kinderen worden aangerand, verkracht en vermoord door gekken, die om onbegrijpelijke redenen vrij rondlopen. Gekken en gekkenhuizen bestaan eigenlijk niet meer, de terminologie is, geestelijk gestoord of gedragsgestoord en de ‘patiënten’ worden niet opgesloten maar verpleegd en opgevoed naar normaal functioneren in de maatschappij. Heel edel allemaal, maar het werkt blijkbaar niet. De psychiaters overschatten hun beoordelingsvermogen, met dramatische gevolgen.

Aan de andere kant van de schaal van de ernst van het misdrijf, ligt dat, wat een vriend van mijn vader overkwam. Hij had de gewoonte als hij uit zijn werkkamer kwam de secretaressen, die hij op zijn weg naar de lift passeerde over het haar te aaien. De meisjes zaten er niet mee, er werd wat om gelachen. Tot er een nieuw meisje werd aangenomen, dat zoals later bleek, de dochter was van een ondernemer, die een eigen advocaat in dienst had. En zo werd de vriend aangeklaagd wegens ongewenste seksuele benadering van vrouwen die zich vanuit hun ondergeschikte positie niet durfden te verzetten. En omdat hij de feiten niet ontkende werd hij veroordeeld tot 14 dagen voorwaardelijke gevangenschap.

De afloop was typerend, het bewuste meisje werd weggepest door haar collega’s en de firma hield de vriend gewoon in dienst. De vriend groette in het vervolg de meisjes met een wuivende hand zonder ze aan te raken, niet allen vonden dat een verbetering.

Het nieuwste woord in het vocabulaire van de vrouwen emancipatie is seksuele intimidatie. U zou kunnen denken dat dit slaat op de baas die zegt tegen zijn secretaresse: als je niet met me wil neuken word je ontslagen.

Dat blijkt niet zo te zijn, het gaat over mannen zoals Lubbers. Hij haalde alle kranten omdat hij een secretaresse in de billen zou hebben geknepen. Het lijkt erop dat deze voorstanders van de vrouwenemancipatie alle gevoel voor humor hebben verloren.

Daarbij is te bedenken dat er veel gevallen bekend zijn van vrouwen die het via de bedden van veel invloedrijken brengen tot beroemd filmster. Als ze zich vele jaren later plotseling herinneren dat het bed delen niet vrijwillig gebeurde, zou ik als ik rechter was, mijn twijfels hebben over de intimidatie. Het bezoeken van prostituees is niet strafbaar hoewel toch algemeen bekend mag worden geacht dat veel van deze vrouwen slechts door intimidatie tot hun beroepskeuze gekomen zijn.

Er zijn trouwens erg veel chefs die met hun secretaresse en veel artsen en specialisten die met een verpleegster trouwen. De eerste liefkozingen in dit soort gevallen kunnen zeker uitgelegd worden als zonder toestemming seksueel benaderen van ondergeschikte vrouwen.

Ik vind dat deel van de emancipatie van de vrouw moet zijn dat ze nee durft te zeggen, ook vanuit een ondergeschikte positie en ik vind dat er onderscheid moet worden gemaakt tussen liefkozingen en geweld. Het zou ook helpen als het woordgebruik wat minder versluierd werd. Van verkrachting is sprake bij penetratie, van aanranding als er geen penetratie was maar wel geweld is gebruikt. Het begrip seksuele intimidatie is onduidelijk, ongewenste liefkozingen geeft duidelijker het verschil aan.

De taak van de rechter moet zijn: beschermen van de vrouwen die nee gezegd hebben tegen eventuele gevolgen van dat nee. Op de Amerikaanse gewoonte dat een rijke man die een keer een secretaresse in de billen knijpt bezoek krijgt van een advocaat die namens het ‘slachtoffer’ een schikking voorstelt van een miljoen dollar zitten we niet te wachten. Wij noemen dat chantage en dat is gelukkig strafbaar.

Kom op vrouwen, laat je niet kisten, zeg nee als je geen zin hebt in liefkozingen en loop niet later naar de rechter, dan kan die zich erop concentreren de gekken achter slot en grendel te houden.

Schrijf een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *