Steeds vaker zie je het woord natuur als een soort bijvoeglijk naamwoord om de bijzondere kwaliteit van iets aan te geven. Natuur genezer, natuurlijke voeding, natuurlijke producten worden gepromoot als tegenstelling tot bijvoorbeeld synthetische producten.
De afkeer van synthetisch materiaal wordt vooral veroorzaakt door slechte informatie. Neem het voorbeeld van natuurrubber. Tijdens de tweede wereldoorlog ontwikkelden de Duitsers uit nood een proces om rubber te maken uit steenkolen. Na de oorlog werd voor hetzelfde proces aardolie als grondstof verwerkt. De synthetische rubber was beter geschikt voor autobanden dan het ‘natuur`product ook omdat de kwaliteit kon worden aangepast aan de wensen van de banden fabrikant. Nu verwerkt de autobanden industrie meer dan 90 % van alle rubber ter wereld. Zij verwerkt bijna uitsluitend synthetisch materiaal, natuurrubber wordt voornamelijk gebruikt voor condooms en operatie handschoenen.
Wat natuur is en wat natuur niet is een vraag waarop geen eenvoudig antwoord is. Ik heb nergens bomen gezien waaraan flessen olijfolie groeien. Olijfolie is een vet en wordt in een fabriek gewonnen uit olijven die wel een natuurproduct zijn. Palmolie is ook een vet, het wordt gewonnen uit de vruchten van de oliepalm. Veel palmolie wordt gehydreerd, waarbij de gezonde onverzadigde verbindingen worden omgezet in ongezonde verzadigde. Het resultaat heet margarine, is geen natuurproduct en heeft als enige voordeel dat het smeerbaar is, je kunt Nederlanders slecht leren dat ze ook olie op hun boterham kunnen druppelen of het vet helemaal weglaten.
Bij producten die gezondheid verbeterend werken gaat het als volgt:
Stel het is een farmaceutische onderneming ter ore gekomen dat in een niet erg bekend land mensen sinds jaren regelmatig brandnetelmoes eten en daardoor op hoge leeftijd minder last hebben van vergeetachtigheid. Ik heb veel kritiek op de farmaceutische industrie, maar niet dat ze kansen om veel geld te verdienen zouden laten liggen.
Het eerste wat ze nu doen is onderzoeken of er bewijs is dat brandnetelmoes inderdaad werkt. Stel het lijkt erop dat het werkt, dan worden er tonnen brandnetels ingezameld om de werkzame stof uit de moes te isoleren.
De volgende stap is de structuur, de samenstelling van de werkzame stof te analyseren. Is dit gelukt dan gaan ze proberen de werkzame stof te synthetiseren uit goedkope, ruim beschikbare chemicaliën. Als dat gelukt is heb je dus een synthetische werkzame stof die geheel identiek is aan het natuurproduct. Meestal wordt dan nog getracht door kleine veranderingen in het molecuul de werkzaamheid te vergroten, vaak met veel succes, het synthetische product is dan beter dan het natuurproduct.
Nu sta je als farmaceut voor een moeilijke keuze ga je een medicijn verkopen of ga je naar de gezondheidsmarkt.
In het eerste geval duurt het vijf tot tien jaar voor je alle procedures hebt doorlopen en het eerste doosje pillen door een arts wordt voorgeschreven. De andere mogelijkheid is de gezondheidsmarkt. Daar gelden helemaal geen regels maar onder je concurrenten zijn veel lieden die gebakken lucht verkopen. Je moet goed zijn in de moderne verkooptechnieken, het aansmeren bijvoorbeeld.
In 1997 is de wet dat de geneeskunde uitsluitend mag worden uitgeoefend door mensen die geslaagd zijn voor het artsexamen, afgeschaft. De verantwoording voor de keuze is nu geheel bij de patiënt en zijn verzekering gelegd.
De natuurgenezers zijn een bont gezelschap, je vindt er artsen onder, maar ook mensen die alleen een jaar lang een avondcursus hebben gevolgd of hun kennis tijdens een nachtelijk visioen direct van God hebben ontvangen.
Veelal wordt het gebruik van ‘synthetische’ geneesmiddelen afgewezen, de zelfgenezing met het primaat van de geest over het lichaam scoort hoog.
Ik heb er begrip voor dat mensen die van hun arts te horen hebben gekregen: u bent uitbehandeld, u hebt nog zes maanden te leven, hier is een recept voor pijnstillers, dat die bij een natuurgenezer terechtkomen die zegt: als uw geest sterk blijft kunt u iedere ziekte overwinnen.
Maar, dat mensen met een beginnende ziekte, die genezen hadden kunnen worden door de moderne geneeskunde, bij de natuurgenezers blijven hangen tot het te laat is, dat moet voorkomen worden vindt
Johannes Tegendraedt