Op de televisie wordt voetbal ingedeeld bij sport. Voor amateurvoetbal en jeugdvoetbal lijkt me dat juist. Maar daar gaan de programma’s nooit over. Het gaat altijd over beroepsvoetbal.
Het beroep wordt uitgeoefend door mannen, die een salaris verdienen waarvoor een bankdirecteur, die een salaris verdient dat algemeen als immoreel hoog wordt beschouwd, zich niet zou hoeven schamen; tien miljoen euro per jaar is geen uitzondering.
Te zien is er een soort toneelstuk met improvisatie van de spelers. De improvisatie kent zijn grenzen, wie zich niet aan de regels houdt mag niet meer mee doen. Ik heb vroeger wel eens naar voetbal gekeken, maar al snel bleek me dat iedere week hetzelfde toneelstuk werd opgevoerd wel is waar met andere spelers, maar toch, niet erg boeiend.
Bij een toneelstuk telt men de bezoekers in honderdtallen, bij een voetbalwedstrijd in tienduizenden. Allemaal sportmensen. Om deze sport te beoefenen moet je tevoren flink bier drinken. Vroeger deed je dat tijdens de voorstelling maar omdat sommige toeschouwers blijkbaar dachten dat het werpen met lege bierblikjes heel sportief was, wordt er tijden de voorstelling alleen nog getapt in de ‘hemel doos’, voor de Engelstaligen de sky box. De firma waar ik vroeger werkte had permanent een loge gehuurd in de opera, om gasten mee uit te nemen. Dat is allang afgeschaft. Nu hebben ze een sky box, gelukkig wordt er alleen op Zondag gevoetbald en dan zijn er geen gasten, zodat de verkopers hun buren en vrienden mee kunnen nemen voor gratis bier.
Een belangrijk element van deze voetbalsport is ook de supporter. Mensen willen ergens bij horen, de straat, de buurt, de stad, de voetbalclub. Tijdens de wedstrijden van je club moet je je schor schreeuwen om de spelers van je club aan te vuren en die van de tegenpartij uit te jouwen. De meest enthousiasten gaan na afloop van de voorstelling met de supporters van de tegenpartij op de vuist en proberen elkaar het ziekenhuis in te rammen. En passant worden tot groot vermaak wat auto’s in brand gestoken en worden wat ruiten van winkels met dure artikelen ingeslagen. De toegangsprijzen voor de voorstellingen zijn hoog!
Gemeentebesturen hebben de populariteit van het ‘voetbalkijken’ natuurlijk gemerkt en omdat ze weten dat ze mede door de supporters herkozen moeten worden krijgen clubs, die aan de hoge salarissen van de spelers failliet dreigen te gaan, subsidie uit de gemeente kas. Winkeliers, die hoopten op meer bescherming van de overheid tegen deze sportmensen moeten nog even wachten.
De treinen en bussen, die worden vernield door dronken supporters, worden geruisloos gerepareerd. Wat dat kost en wie het betaald is geen nieuws. Soms komt de politie om de scheidsrechter te beschermen of de vechtersbazen uit elkaar te houden. Ze komen dan in gepaste sterkte, dat betekent dat hun inzet honderd duizenden euro’s kan kosten en dat de inbrekers de week erna vrij spel hebben door overbelasting van de politie. De kosten zijn alweer voor rekening van de belastingbetaler.
Soms worden de agressiefste sportliefhebbers opgepakt. Ze staan na vier en twintig uur weer buiten, omdat nooit vast te stellen is wie de steen gooide die de politieman in het ziekenhuis deed belanden. Soms worden ze veroordeeld tot acht dagen OVDD. ( ouden van dagen duwen ) Dolle pret, wie duwt de rolstoel van zijn oudje het snelst? De oudjes zijn veel aandacht niet gewend, begrijpen niet wat zulke lieve jongens misdaan zouden hebben en geven stilletjes een flinke fooi. Het bier kan in het weekeinde weer gul stromen.
Ik stel voor als straf een uitputtingsmars van een week onder leiding van onderofficieren van de commandotroepen of de mariniers, die opdracht hebben de gestraften zo af te knijpen dat ze na afloop, als ze op hun tandvlees terugkomen, maar één gedachte hebben, dit nooit weer!
Johannes Tegendraedt