Psyche is een oud Grieks woord, dat tegenwoordig meestal wordt vertaald met ziel of geest. Plato dacht dat er zich in de hemel een soort algeest bevond waarvan een deel in de jonge mens neder daalde en na zijn dood terug vlood naar de algeest.
Nu, twee en een half duizend jaar later is er nog niemand opgestaan die het bestaan van de menselijke ziel aannemelijk heeft kunnen maken, laat staan het bestaan ervan heeft kunnen bewijzen. Niemand heeft ons kunnen mede delen waar de ziel zich zou bevinden.
Ik ga er maar van uit, en met mij de wetenschap, dat de ziel niet bestaat. Psychologen, die zoals de naam doet vermoeden, de roerselen van de ziel bestuderen, zijn dus bezig met gebakken lucht. Zelfs Sigmund Freud raakt in vergetelheid. Hij is de uitvinder van de psychotherapie, een methode voor het genezen van de ziel. In het interbellum van de vorige eeuw wist hij op zijn divan verbazingwekkende verhalen te ontlokken aan jonge rijke Weense vrouwen, die zich te pletter verveelden.
Daarnaast kennen we de psychiater, die zich van de psycholoog onderscheidt doordat hij arts is met daarnaast de specialisatie psychiatrie. Hij mag dus ook pillen voorschrijven.
In afwezigheid van een ziel hebben beiden zich nu gestort op het gedrag van mensen, mensen met afwijkend gedrag zijn ziek, ook al is er in hun lichaam inclusief de hersenen niets afwijkends te vinden. Natuurlijk zijn er altijd al gevangenissen en gekkenhuizen geweest voor mensen die de mores van hun samenleving niet accepteerden of niet begrepen en die een gevaar waren voor de maatschappelijke orde. Maar voor sommige kinderen heeft die huidige ontwikkeling, de ziekverklaring van afwijkend gedrag, dramatische gevolgen.
Attencion Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) is een Amerikaanse uitvinding, die in Nederland weer zo klakkeloos is overgenomen dat het niet eens nodig bleek de woorden te vertalen. Het betreft meestal kinderen, zij zijn te druk en kunnen zich moeilijk concentreren, in de klas lastige, niet noodzakelijk domme kinderen. Vroeger werden ze vaak overgeplaatst naar bijzonder onderwijs in kleine klasjes waar meer aandacht mogelijk was. Duur onderwijs, meer dan tweemaal zo duur als gewoon basis onderwijs met dertig kinderen in de klas. Een pilletje is goedkoper.
Nu ADHD een ziekte is geworden, valt de behandeling bovendien onder het ziekenfonds. De kinderen gaan naar de psychiater die een pilletje voorschrijft. Prozac voor te drukke en Ritalin voor de te slome kinderen.
Het klinkt bizar, maar het is echt waar, in Nederland krijgen nu 40 000 kinderen zulke pillen in plaats van een goede opvoeding of aangepast onderwijs. De farmaceutische industrie is dankbaar.
Die pillen zijn niet ongevaarlijk. Ritalin is een amfetamine, door de drug gebruikers speed genoemd, een recept is op de zwarte markt geld waard. De scheepsarts van de marine had tijdens de tweede wereldoorlog amfetamine pillen in zijn medicijnkastje als peppil voor de kapitein als hij tijdens acties 48 uur op de brug moest staan
Prozac grijpt direct in de chemische processen in het lichaam die een urgentie om wat te doen veroorzaken. Dit wordt bereikt door één van de componenten die nodig zijn voor het urgentie gevoel gedeeltelijk te elimineren. Als gevolg daarvan neemt de drang tot handelen af. Een ander gevolg is dat men zich chemisch blij voelt. In Amerika is Prozac ook veel gebruikt door mensen die zich altijd blij wilden voelen. De omzet van dit soort middelen werd meer dan 14 miljard dollar per jaar. De blijheid bleek niet duurzaam en een aantal van deze blije mensen eindigden in het mortuarium door zelfdoding.
Als mijn kleinkinderen deze pillen moesten slikken, zou ik mijn kinderen voorstellen hun kinderen een jaartje of zo bij opa onder te brengen zodat de ouders zich vrij konden ‘ontplooien’.
Wie meer wil weten, hij leze het onderstaande rapport. Het gaat voornamelijk over Amerikaanse toestanden en is van 2006, maar bedenk, in Amerika gebeurt alles tien jaar eerder dan in Nederland. Als bij het lezen u de haren te berge rijzen, dan weet u wat mij overkwam.
DE GEVAREN VAN PSYCHIATRISCHE DRUGS Een rapport van de Citizens Commission on Human Rights. (vertaling en Nederlandse cijfers: Nederlands Comité voor de Rechten van de Mens, 2005, www.ncrm.nl)
Johannes Tegendraedt