In Nederland vind je de natuurbeschermers in de politiek vooral in de linkse progressieve hoek. Dat is heel merkwaardig, want wat ze willen is ‘houden wat je hebt’, een typisch behoudend rechts principe. Liever nog zouden de natuurbeschermers terug in de tijd, niet een paar miljoen jaar maar een paar decennia. Er mogen nieuwe planten en dieren ontstaan, desnoods mogen planten en dieren uit andere streken hier aarden, maar bestaande soorten die verdwijnen omdat ze niet meer passen in Nederland, dat kan niet!
Je hoort er nu niet veel meer over, maar niet lang geleden was er hier uit Duitsland een wolf op bezoek. Vroeger woonden hier roedels wolven, deze wolf werd door de natuurbeschermers met gejuich ontvangen. In zijn eerste nacht beet hij meteen 20 schapen dood.
Dat zou je toch op de gedachte kunnen brengen, waarom zijn er in Nederland geen wolven meer? Omdat de boeren ze hebben weggepest c.q. dood geschoten. Je kunt toch niet al je schapen, kippen e.d. achter hoge hekken zetten om ze te beschermen tegen een paar wolven. Bovendien, ze zijn er al, we hebben samen anderhalf miljoen honden, afstammelingen van wolven, als gezelligheidsdier in huis.
Omdat dieren en planten gedijen in een bepaald klimaat, mag ook het klimaat niet veranderen. Dat doet het anders al miljarden jaren. Van een gloeiende bol zijn we geworden tot de aarde zoals we die nu kennen en we eindigen ook weer als een gloeiende bol. Wetenschappers kunnen zelfs uitrekenen wanneer dat ongeveer zal zijn. Lang voor die tijd is de mens natuurlijk al uitgestorven. Dat laatste nu is onacceptabel voor alle korte termijn-denkers. Dus het klimaat mag niet meer veranderen, te beginnen met vandaag.
Toch is de wereld ondanks alle onheilsprofeten aan het vergroenen, althans sinds de tijd dat we satellietbeelden van de aarde hebben. Ondanks het kappen van oerwoud en de bouw van steden, worden we groener.
Tuinders in het Westland zal dat niet verbazen, zij leiden als sinds jaren de verbrandingsgassen van de ketels waarmee ze ’s winters de kassen warm stoken in de kas, en wat gebeurt er, door het hogere CO2 gehalte gaat alles sneller groeien.
Blijft de vraag, hoe erg is het als een zeldzaam plantje dat voorkomt in heidevelden voorgoed uit Nederland verdwijnt. Behalve veldbiologen, profi’s of liefhebbers, zal niemand het opmerken. Hoe erg is het dat het hele heideveld verdwijnt en plaats maakt voor bos. Voor de wandelaar is het bos eerder een verbetering, heide is saai en winderig. In de vergroening wordt het bos gezien als een verbetering.
Als we in Nederland met z’n allen op een kluitje willen wonen, dan heeft dat wel consequenties. Dat we 160 natuurgebieden aangemeld hebben in Brussel is natuurlijk een domme zaak. De ambtenaren hebben zich laten meeslepen door de natuurbeschermers en hebben de kleine lettertjes van de verdragen niet goed gelezen. In de omgeving van een natuurgebied mag bijna niets en je kunt een gebied wel aanmelden maar niet afmelden.
De consequentie, dat er nauwelijks bouwvergunningen kunnen worden afgegeven, leidt niet alleen tot een krimp van de economie maar ook moeten jonge paren net als na de tweede wereldoorlog weer intrekken bij hun ouders omdat er nergens een huis voor hen is. Interessant is in deze samenhang dat de woningnood zoals het toen heette in het geheel kapot gebombardeerde Duitsland eerder over was dan in het relatief ongeschonden Nederland. Nederlanders zaten te wachten tot iemand een huis voor hen bouwde maar de politiek had het te druk met het herverdelen van inkomen. De Duitsers. ook de vele weduwen, bouwden zelf hun kapotte huizen weer op.
Voor Nederland moet de redding van de boeren komen. De stallen moeten worden afgezogen en de afgezogen lucht gewassen met iets waar ammoniak in oplost en de koeien mogen niet meer in de wei. Natuurbescherming op zijn smalst!