Over gezagsgetrouw gesproken

Wij Tegendraedten zijn gezagsgetrouw, wij houden ons ook aan de maximumsnelheid als we weten dat er niet gecontroleerd wordt. Dat is niet vanzelfsprekend. Als wij ons, op een niet gecontroleerde autoweg op de middelste rijbaan, niet op de meest rechtse om niet vast gereden te worden achter een vrachtauto, met de maximum snelheid rijden, worden wij links en rechts ingehaald en hangen er luid toeterend een aantal bumperklevers achter ons.

Het niet het achterste van je tong laten zien bij de belastinginspecteur wordt ook niet gezien als crimineel, het is een handeling waarvoor veel begrip is.

Een lijntje cocaïne snuiven is zelfs helemaal niet verboden hoewel 80% van de prijs die je ervoor betaalt naar criminelen gaat. De verkoper is strafbaar, de koper niet.

Ook de overheid doet mee aan het geringschatten van de wetten van het land, gedoogbeleid heet het als de overheid bekend maakt dat het zij haar eigen wetten niet zal handhaven c.q. de handhaving niet zal afdwingen. Gebrek aan beleid zou ik het noemen.

Het merkwaardige is echter dat de mensen, die het niet zo nauw nemen met de naleving van de wet, vreselijk verontwaardigd zijn als anderen dat ook niet doen, als bijvoorbeeld hun portemonnee wordt gepikt. Meer politie is er nodig! Ze gebruiken zelf de gelegenheid om in het proces-verbaal te laten zetten dat er drie honderd euro in de portemonnee zat terwijl in werkelijkheid maar een paar tientjes in zaten en proberen dan de verzekering op te lichten. Allemaal nette mensen!

Wij Tegendraedten doen aan zulke dingen niet mee, maar ook wij zijn ons ervan bewust dat er een grens is aan onze loyaliteit met de overheid. De test waar een grens ligt wordt het duidelijkst in bijzondere omstandigheden, zoals een bezetting of een oorlog.

De Nederlandse politie heeft zonder al te veel tegenstribbelen meegeholpen aan het inzamelen van Joden voor het transport naar de vernietigingskampen in Polen. De latere spoorwegstaking heeft aangetoond dat verzet wel mogelijk was.

Getrouwheid aan het gezag moet niet worden gelijk gesteld aan discipline. Militairen hebben niet de mogelijkheid om ieder bevel te toetsen aan hun geweten, hun politieke opvattingen en voorkeuren. Toch moet ook daar een mogelijkheid van discussie zijn. Het ‘Befehl ist Befehl’ gold wel, maar tot op het laatst wantrouwde Hitler zijn leger en had hij allerlei speciale eenheden, die dingen deden die de Wehrmacht minderwaardig vond voor soldaten.

De Engelsen zijn, na de oorlog, wel tot het inzicht gekomen, dat het bombarderen van Duitse arbeiderswijken met brandbommen, om het moreel te breken, geen schoonheidsprijs verdiende.

Ook de atoombom op Hiroshima in Augustus 1955 valt in deze categorie. Het doel was Japan te dwingen tot onvoorwaardelijke overgave, zodat aan het massale sterven van Amerikaanse militairen bij het veroveren van de eilanden een einde zou komen. Eén bom, 273000 duizend doden, waarvan 73000 direct na de ontploffing.

Onze maatstaf voor wat mag en wat niet, is de grondwet, die door alle Nederlanders moet worden nageleefd. Het zou goed zijn van alle Nederlanders te verwachten dat zij hun grondwet kennen en er naar willen leven. De methode is onderwijs, kennis van de grondwet zou al in het basisonderwijs zijn beslag moeten krijgen. Van vluchtelingen die Nederlander willen worden, zou moeten worden gevraagd de grondwet te kennen, te onderschrijven en te weten dat het aanzetten tot dingen die in de grondwet zijn verboden, wordt gestraft met uitzetting

Dat geldt ook voor gelovigen. Zij vinden allemaal hun geloof het enig ware geloof, dat mag volgens onze grondwet. Maar wie predikt dat alle ongelovigen (lees anders gelovigen) geen rechten hebben en zelfs mogen worden gedood, denkt strijdig met de grondwet en moet dus weg uit het land waar deze wet geldt.

Johannes Tegendraedt

Schrijf een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *