Over broeders gesproken

Alle Menschen werden Brüder,
Wo dein sanfter Flügel weilt

Deze regels stammen uit het gedicht ‘Ode an die Freude’ geschreven door Friedrich Schiller dat in 1823 is verklankt door Ludwig van Beethoven in de finale van zijn negende symfonie. Deze melodie is gekozen tot volkslied van de Europese Unie. Maar dan wel een lied zonder tekst, want over de taal waarin dit lied geschreven zou moeten zijn kon men het natuurlijk niet eens worden. Herbert von Karajan heeft er bewerkingen van gemaakt voor fanfare- en harmonieorkest.

Doordat het lied geen tekst heeft kunnen ons taferelen bespaard blijven, zoals van de Nederlandse sporter, ter wiens ere het Nederlandse volkslied wordt gespeeld en die dan probeert mee te zingen maar de tekst niet blijkt te kennen.

Letterlijk is een broeder een man die uit dezelfde moeder is geboren, maar we zijn gewend het begrip veel ruimer te nemen. Alle mensen gaat erg ver. Ik denk niet dat veel Nederlanders de vechters van de IS als hun broeders zouden willen zien.

Belangrijk is het wel, te weten wie onze broeders zijn, want onmiddellijk daarna komt de vraag ‘ben ik mijn broeders hoeder’?

Sommige religies zijn erg duidelijk over het antwoord op die vraag. Alle islamieten zijn elkaars broeder, ongelovigen, dat zijn alle anderen, hebben geen rechten, ook niet het recht op bescherming door de overheid.

De huidige Christenen zien hun broeder wat ruimer. De tijd dat Joden alleen in getto’s mochten wonen is voorbij, zij het nog niet lang. Maar we geven wel ontwikkelingshulp, meestal weinig effectief, en dan vooral in de hoop dat de armen blijven waar ze zijn en niet met ons onze vleespotten komen delen.

Om islamitische vluchtelingen als broeders te zien kost ons ook nogal wat moeite omdat van enige reciprociteit geen sprake is. Keer de rollen om en de islamieten zouden arme christenen hoogstens opnemen als huissloof. Wilders en consorten weten dat en zaaien angst. Beter ware het, het Amerikaanse systeem te adopteren, Amerikanen hebben veel ervaring met immigratie! We moeten verlangen dat een verblijfsvergunning alleen gegeven wordt aan immigranten, die bereid zijn te verklaren dat zij accepteren, dat goddienstige wetten zoals de sharia voor inwoners van Nederland subsidiair zijn aan de Nederlandse grondwet. De verblijfsvergunning vervalt als de betrokkene blijk geeft zich niet aan de afspraak te houden.

Het valt niet te ontkennen dat de vluchtelingen hulp nodig hebben, Er is een bom op hun huis gevallen en ze weten niet eens of hij uit een Amerikaans of een Russisch vliegtuig viel, en ze zijn ook geen terrorist. De baby op de arm en de zak op de rug, dat is het wel, dat is hun bezit, dat is overgebleven.

Frau Merkel, van onverdacht christelijke huize, met op haar netvlies de beelden van de vluchtelingen uit Pruisen en Polen met hun schamele bezittingen te voet op weg naar West-Duitsland na de tweede wereldoorlog, is de enige die duidelijke taal spreekt, ‘Ihr seid willkommen’.

Over de consequenties van de invasie, zijn economen het wel eens; op de korte termijn een hoge kostenpost, op de lange termijn een grote bijdrage aan een nu door vergrijzing en concurrentie uit Azië, haperende economie. Dat is overigens niet hetzelfde als een groei van het inkomen van de individuele Duitser. Maar misschien moeten we, ook in Nederland, al blij zijn als ons inkomen op den lange duur welvaartsvast blijkt en dat niet alle groei naar China gaat.

In ieder geval is Frau Merkel onder de strompelende armoedzaaiers mateloos populair. Of ze dat ook is in eigen kringen staat nog te bezien. In ieder geval veel populairder dan ze in Nederland zou zijn. Daarbij moeten we ons herinneren dat Nederland tamelijk ongeschonden uit de tweede Wereldoorlog is gekomen in vergelijk met het totaal verwoeste Duitsland, met de stromen vluchtelingen uit het oosten en de haat van hun buren. De Duitse Bondsrepubliek moet om geloofwaardig te blijven altijd het beste jongetje van de klas zijn.

Johannes Tegendraedt

Schrijf een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *