De grootste, oudste en gevaarlijkste kerncentrale die we kennen is de zon. Het volume van de zon is ongeveer 100 000 maal dat van de aarde. Het licht van de zon doet er 8 minuten over om ons te bereiken, de lichtsnelheid is 300 000 km per seconde, de afstand van de aarde tot de zon is dus 8x60x300 000 km, of wel 150 miljoen km. De aarde was oorspronkelijk deel van sterren maar 5 miljard jaar geleden is een klein deel van de gloeiende massa weggeslingerd en na afkoeling ontstond daaruit de aarde zoals wij die nu kennen.
Het is maar goed dat de zon zo ver weg staat, want het is een gevaarlijke kerncentrale die voortdurend in een toestand van ‘melt-down’ verkeert en geen beschermend reactorvat heeft.
Gelukkig bereikt vooral het zichtbare licht direct de aarde, de meer gevaarlijke stralen worden onderweg geabsorbeerd en verstrooid, hoewel het gevaar van de ultra violette straling voor de ontwikkeling van huidkanker niet moet worden onderschat.
Ik sprak daarover met mijn neef Frederik. Hij vraagt vaak mijn raad. Hij werd door zijn moeder als kind al naar mij toegestuurd, een lieve mooie jongen. Ik moest hem de beredeneer sommen uitleggen. Twee kranen vullen een bad, de een doet tien liter per minuut de andere vijftien, het bad is 100 liter, hoelang duurt het voor het bad vol is? Met enige leiding kwam de vier minuten er wel uit. Daarna vroeg ik hem: het bad is 200 liter en is in vijf minuten vol, de ene kraan doet 20 liter per minuut, hoeveel doet de andere? Frederik vond de vraag niet eerlijk, een heel andere som, dat moest ik eerst uitleggen. Hij heeft de middelbare school nooit afgemaakt
Toch heeft hij zijn draai wel gevonden. Hij werkt nu bij een milieu beweging, waar hij het erg naar zijn zin heeft. Hij verdient niet veel maar zijn moeder helpt een beetje en als er wat te rekenen valt komt hij bij mij.
Oom Johannes zei hij, is het waar dat de hoeveelheid zonne-energie die de aarde treft in de landen rond de Middellandse Zee drie maal zo groot is als in Noord Europa?
Ik weet de verhouding niet uit mijn hoofd maar iets dergelijks is het wel.
Hoe kan het dan dat in Noord Duitsland iedereen zijn dak bedekt met zonnecellen terwijl er in de Middellandse Zee staten weinig gebeurt.
Het opwekken van stroom met zonnecellen is duurder dan conventionele stroom en het is een heel gezeur die toestand op je dak en de mensen in de zuidelijke staten houden niet van gezeur.
Waarom zetten de Duitsers dan wel hun dak vol met cellen?
Het wordt door de regering aantrekkelijk gemaakt De aankoop en de installatie wordt fiscaal begunstigd, maar dat werkt natuurlijk niet in landen waar iedereen de belasting ontduikt.
Bovendien worden de installaties zo groot gemaakt dat je, als de zon flink schijnt meer elektriciteit opwekt dan je verbruikt. Wat je overhebt wordt in het net gevoed. Daarvoor word je niet direct betaald, maar je meter loopt de andere kant op, indirect krijg je dus de prijs waarvoor de centrale je stroom verkoopt, beter kan het niet.
Dat zou in Spanje en Italië toch ook kunnen.
In theorie wel, technisch is het een koud kunstje, maar je moet bedenken, dat de elektriciteitsleveranciers er niets voor voelen. Als zij kans zien de voorschriften te saboteren zullen ze het niet laten en daarom wordt die wet in landen met een zwakke centrale overheid niet aangenomen of slecht uitgevoerd.
Oom, waarom heeft U geen zonnecellen op het dak?
De wetgeving is hier niet zo gunstig als in Duitsland jongen, en het is wel veel gezeur.
Johannes Tegendraedt