OVER NAZATEN GESPROKEN
Met enige regelmaat verschijnen er zielige, uitgehongerde negerkinderen op de TV, met daar bij de vraag om hulp.
Mijn eerste reactie was vroeger: stuur er maar vijf, ik zal ze verzorgen, ik zal zorgen voor een goede opleiding en ik zal ze liefhebben.
Ik weet intussen dat dat niet de bedoeling is, het gaat niet om mijn liefde maar om mijn geld. Ik moet geld overmaken naar een organisatie waarvan de directeur veel meer verdient dan Jan Modaal. Die organisatie heeft mensen in dienst die er hun beroep van hebben gemaakt zielige negerkindertjes te verzorgen.
Die organisatie heeft ook bedacht dat het zielige negerkindje in zijn geboorteland moet blijven en daar met hulp van een dergelijke professional moet worden opgevoed door zijn moeder die ondertussen doorgaat met ieder jaar een nieuw zielig negerkindje zonder vader te produceren. Als het een jongetje betreft en als hij 16 jaar is geworden sluit hij een contract met mensensmokkelaars, laat zich op de Middellandse zee oppikken door een oorlogsschip en komt zo als illegale immigrant alsnog naar Nederland
In Nederland is er veel vraag naar kinderen voor adoptie door onvruchtbare ouders tot homostellen, maar er is nauwelijks enig aanbod, omdat iedereen die zelf niet in staat is zijn kinderen op te voeden terecht kan bij de overheid voor hulp. Maar de onvruchtbare uitbehandelde vrouw kan van de overheid geen verdere hulp verwachten.
In Aziatische en in Afrikaanse landen, waar moeders hun negende of tiende kind wel willen missen als ze weten dat het kind een goede toekomst wacht, wordt adoptie door westerse ouders door de plaatselijke overheden toch naar vermogen tegengewerkt. Ook wordt het adopteren van zulke kinderen Nederlandse potentiële ouders niet gemakkelijk gemaakt. Het gevolg is dat deze adoptie in de criminele sfeer is geraakt. Niet Westerse adoptie kinderen zijn te koop en hebben een waarde.
Waarom wil iedereen kinderen? Mevrouw Tegendraedt en ik hebben intussen de grootouder leeftijd bereikt en het valt ons op hoe vaak het gesprek bij vrienden en kennissen gaat over de kleinkinderen. Geweldig zijn ze, ofschoon van degenen die wij kennen, we meer het gevoel hebben dat ze in de eindeloze mensenzee niet bovendrijven. Het is ook niet meer zo dat het met liefde en zorg kinderen groot brengen automatisch tot gevolg heeft dat de kinderen er voor je zijn als je ze nodig hebt. Vroeger werd dat zelfs afgedwongen. Als een weduwe zonder hulp en inkomen achterbleef kreeg ze een uitkering van de overheid, maar die uitkering werd verhaald op de kinderen,
In de levende natuur zijn zowel de planten als de dieren gericht op de voortplanting en het behoud van de soort. Op allerlei ingenieuze manieren wordt de bevruchting geregeld en de groei van de vrucht gestimuleerd. Hoewel de voortplanting van de mens niet uitblinkt door eenvoud en doeltreffendheid heeft de mens zich bij gebrek aan natuurlijke vijanden toch ontwikkeld tot een plaag. Groeide de wereldbevolking in onze middeleeuwen met 200 000 mensen per jaar, in de laatste eeuw bedroeg de groei bijna 200 000 mensen per dag We zijn nu met zo velen dat zelfs ons afval korte termijn klimaat veranderingen veroorzaakt.
Op de TV zag ik een bedroefde Syriër die vertelde dat onder het puin van een veroverde stad zijn acht broers de dood gevonden hadden. Over zusters sprak hij niet, die zijn te onbelangrijk, maar hij zal toch ook wel een flink aantal zusters hebben. Dat soort vruchtbaarheid, daar moeten we vanaf als we willen overleven. Maximaal twee kinderen per vrouw daar moeten we naar toe.
Ik wil hier een voorstel herhalen dat ik in juni 2014 in dit blad deed.
Het kleine Nederland zou een grote bijdrage aan de oplossing van wereldproblemen van bevolkingsgroei, milieu en grondstofgebruik kunnen leveren door het uitzenden van veel EDKT’s (Eileider Dicht Knijp Teams) voor vrijwillige maar anonieme, gratis sterilisaties.
Tot op heden zijn er geen teams vertrokken.
Johannes Tegendraedt