Ze was een jaar of achttien, een nichtje van een vriend bij wie we haar ontmoetten. Het gesprek ging over de zomer; wij vertelden dat wij in de tuin een eigen zwembad hebben en uitzagen naar de zomer om weer eens lekker in ons blootje in de zon te liggen. Vieze oudjes waren we, vond zij. Toen mijn vriend haar later mijn column ‘kussen’ liet lezen, was ik een ‘oude viezerd’ hoewel in dat stuk geen onvertogen woord staat.
Hedendaagse jongeren hebben niet alleen geen respect meer voor ouderen, ze staan ook snel klaar met een negatief oordeel over hen. Daarbij is te bedenken dat ouderen ooit jong waren en weten wat jong zijn inhoudt, jongeren zijn echter nooit oud geweest en hebben geen idee wat oud zijn betekent.
In het bijzonder de seks tussen ouderen moet het ontgelden, heel vies. Wij ouderen weten echter dat juist de seks tussen jongeren niets voorstelt. Te veel Sturm und Drang, te vlug, te egoïstisch en de achterbank van een auto is ook niet alles.
Toegegeven, met de jaren veroudert je huid, hij wordt minder strak. Je haar wordt grijs en veel mannen worden kaal. Bij vrouwen laat het krijgen van hun kinderen, die later zoveel kritiek zullen hebben, ook zijn sporen achter. Maar desondanks zijn oudere vrouwen nog prima in staat het verlangen van hun partner op te wekken, wat daaraan zo vies zou zijn ontgaat mij geheel.
Natuurlijk lopen wij ‘en public’ niet met ons lichaam te koop zoals jongeren, speciaal de jonge vrouwen, zich hebben aangewend. Mevrouw Tegendraedt vertoont zich niet meer in bikini en jurken met blote schouders behoren ook tot het verleden. Ik zelf vind dat mijn benen niet meer proportioneel zijn tot mijn lichte embonpoint en ik vertoon mij dus niet meer in korte broek. Maar in mijn eigen tuin waar ik niet gezien kan worden wens ik mij aan of uit te kleden zoals ik wil en heb geen behoefte aan neerbuigende opmerkingen van jongeren.
Sommige jongeren vinden ook dat mijn pensioen te hoog is in vergelijk tot dat wat zij verdienen met hun werk. Het ontgaat hen geheel dat ik mijn pensioen zelf heb verdiend en gespaard en dat de maatschappijen waar zij willen gaan werken zijn gefinancierd met mijn besparingen.
Ik merk, dat ik aangekomen in de slaapkamer, soms niet meer weet wat ik er wilde zoeken en de naam van een mevrouw waarmee we jaren geleden bevriend waren kan ik me soms niet direct herinneren. Maar mijn analytisch vermogen is niet verminderd, ik heb voorspeld dat we nog eens spijt zouden krijgen van het wegjagen van Khadaffy, en ook mijn vermogen om hoofd- en bijzaken te onderscheiden is niet verminderd. Gecombineerd met kennis van vele zaken vergaard in een lang arbeidzaam leven, betekent het dat er niet veel jongeren zijn aan wie ik mij schatplichtig voel.
Integendeel, op mijn middelbare school bestond er geen pretpakket voor leerlingen die niet zo slim of niet zo ijverig waren. Ook moesten wij tegen een schamele vergoeding bijna twee jaar besteden aan de verdediging van ons land tegen een denkbeeldige vijand. Wij studeerden exacte vakken of werden ingenieur, een groot deel van de huidige studenten ‘studeert’ kletsvakken zoals psychologie, politicologie, sociologie of sociale geografie, vakken die je ook kunt studeren als je de wiskunde op de middelbare school al te moeilijk vond. En dan zijn ze verbaasd dat er na hun afstuderen niemand op hen zit te wachten en dat we slimmerds moeten laten overkomen uit India.
Onze jongeren gaan in het weekeinde niet dingen nog eens nalezen, nee ze gaan naar de discotheek waar ze pillen moet eten en zich moeten laten vollopen met drank om het stomme gehos leuk te kunnen vinden. En als ze dan de volgende dag laat in de middag wakker worden kunnen ze zich nog wel herinneren dat ze naar buiten zijn gelopen om seks te hebben op de motorkap van een auto, maar ze weten niet meer met wie.
Jonge viespeuken.
Johannes Tegendraedt