Dictatuur heeft tegenwoordig een slechte reputatie. Het gebrek aan respect voor mensen en hun leven van dictators als Stalin, Hitler en Pinochet is daarvan de oorzaak.
De naam komt uit het Romeinse Rijk waar in bijzondere omstandigheden, zoals oorlog, tijdelijk een dictator met onbeperkt gezag werd aangesteld. Later werd er vaak met onbeperkt gezag geregeerd door mensen die koning, keizer of vorst heetten.
Een eenhoofdig gezag is niet principieel verwerpelijk, het is een organisatie vorm die veel wordt toegepast. Praktisch het gehele bedrijfsleven en grote delen van de overheid werken met een sterke hiërarchie en één man of vrouw aan de top. Het verschil is dat deze mensen werken binnen een wettelijk kader en een onafhankelijke rechtspraak. Een effectief bindend internationaal wettelijk kader en internationale rechtspraak bestaan niet en het ziet er niet naar uit dat ze binnenkort komen.
Het is trouwens niet zo dat in een dictatuur iedereen ongelukkig is. Duitse vrienden vertelden mij dat hun vaders in 1935 allemaal lid waren van de ‘Hitlerjugend’ Daar waren zeilboten ter beschikking van jonge mensen wier ouders zoiets zeker niet konden betalen. In die tijd was Hitler in Duitsland geweldig populair. Maar tegenspraak werd niet geduld en er werd vastgehouden aan immorele en onhaalbare doelstellingen zonder dat iemand de kans krijgt te waarschuwen voor een naderende catastrofe.
Een momenteel veel aandacht trekkende dictatuur is N Korea. Omdat het een dictatuur is en de ‘grote leider’ dus niet wordt tegen gesproken kunnen er zo maar catastrofes gebeuren. De aanleiding is angst. De jaarlijkse gemeenschappelijke oefeningen van Z Korea met hun grote vriend de USA vervullen hen met angst. Dat is ook de bedoeling van de USA want hun vriend is geen partij voor de Noordelijke broeders.
Bovendien begrijpen Noord Koreanen, net als Iran, niet goed waarom de USA en Pakistan en Israel wel kernwapens mogen hebben en zij niet. Zij begrijpen ook niet waarom de USA de hele wereld waaronder Nederland vol mag zetten met kruisraketten met atoomkoppen en zij niet eens een proefraket mogen afschieten zonder dat er economische strafmaatregelen worden genomen.
Ik heb al eens eerder geschreven dat ik geen bewonderaar ben van de Amerikaanse buitenlandse politiek. Vrijwel overal waar zij zich hebben ingezet hebben zij zich uiteindelijk weer terug getrokken en het land in chaos achtergelaten. Joe Sixpack interesseert zich niet erg voor buitenland. In Wyoming is Texas buitenland. Het klonk hoopvol uit de mond van Trump, dat de USA zich onder zijn leiding zou terugtrekken uit de taak van wereldpolitieagent maar eenmaal gekozen blijken er andere prioriteiten te zijn.
In de discussie over Korea speelt Europa nauwelijks een rol. Hoewel de Europese economie groter is dan die van de USA wordt er in vergelijk nauwelijks geld uitgegeven aan defensie. Bovendien kan er niemand namens Europa spreken. Hoewel de Russische economie half zo groot is als die van Duitsland hebben ze internationaal meer ontzag dan Europa.
Niet alleen ontzag maar ook gezag ontbreekt in Europa. En Europese Unie landen waar een meerderheid van de bevolking tegen een bepaalde Europese regelgeving is, omdat die voor hen slecht uitpakt, trekken zich terug door een exit, een zijdeur, een nooduitgang.
Ook in de Nederlandse politiek zijn geen handen op elkaar te krijgen voor een federaal Europa. Niet verwonderlijk eigenlijk omdat degenen die de discussie zouden moeten voeren zichzelf en hun tweede kamer zouden degraderen tot zoiets als nu een provinciaal bestuur.
De discussie gaat nu vooral over het aantal minuten dat de wijkverpleegster een oudere invalide mag bezoeken en hoe we uitgeprocedeerde asielzoekers zover krijgen dat ze echt vertrekken. Maar ook onze Jan Modaal heeft een federaal Europa niet in zijn lijst van idealen. Op zijn idealenlijst staat boven aan de wens dat zijn plaatselijke voetbalclub kampioen wordt.
Johannes Tegendraedt