Ik was nog erg jong toen ik me als student liet inschrijven bij de universiteit. Tegelijkertijd liet ik me inschrijven bij een studentenvereniging, waar gezorgd zou worden voor mijn ontspanning, mijn sociale contacten en mijn opvoeding in zaken waar de universiteit en mijn ouders te kort schoten.
Ik kreeg een mentor toegewezen die mij als eerste opdroeg condooms voor hem te kopen, de grootste maat zei hij erbij.
Dat laatste, daar trapte ik niet in, zo groen was ik nu ook weer niet. In die tijd was de verkoop van condooms nog verboden, ik moest naar het achterkamertje van een winkel waar breukbanden en gezondheidssandalen werden verkocht. Daar lag de verboden waar uitgestald. Een oudere heer stond mij te woord. Welke prijsklasse had ik gedacht?
De prijs had mijn opdrachtgever niet vermeld. Wat zijn de prijzen vroeg ik bedeesd.
De gewone kosten 50 cent zei de man, maar ik heb ook dikkere van één gulden vijftig. Die kun je wassen en opnieuw gebruiken.
Eerlijk gezegd kan ik die dikkere niet aanbevelen, het gevoel gaat eruit, je kunt dan net zo goed tussen de deur gaan staan.
Op de sociëteit werden wij onderwezen in tafelmanieren. Ik hoefde niet veel meer te leren. Vader Tegendraedt had het er goed ingestampt: niet smakken, niet prakken, niet bijvullen, niet praten met volle mond en niet roeien, dat is je mes en vork als roeiriemen tegen je bord leggen als je ze even niet nodig hebt. De aardappels mogen niet gesneden worden, maar moeten met de vork in stukken worden gedeeld.
Nieuw voor mij was, dat je tijdens de maaltijd niet onder tafel stilletjes je vriendin over haar dijen mocht strelen, maar voetje vrijen mocht wel.
Er kwam ook een oud-lid, dat intussen professor in de seksuologie was geworden, een voordracht houden. In huize Tegendraedt werd nooit over seks gesproken, maar ik geloof dat ik niet de enige was, die veel opstak van deze voordracht.
’s Avonds in de bar, met de mannen onder elkaar, werd overgegaan naar het aanschouwelijk onderwijs onder leiding van een aantal ouderejaars veterinairen.
Twee keer zes jongens moesten tegen over elkaar staan, elkaar de opgeheven armen reiken en zo een soort tunnel vormen, de vagina, waarvoor een regenjas werd gehangen, het vlies. Eén student werd benoemd tot penis. Hij moest de vagina binnen stormen, daarbij het vlies verpletterend en aan de vaginastudenten een gekweld ‘au’ ontlokkend. Onder luide aansporingen van de ouderejaars moest hij de vagina in en uit blijven stormen, waarbij het ‘au’ van de vaginastudenten langzaam moest overgaan in een gelukzalig ‘aaah’.
Het werd een dorstige avond; die nacht ben ik op weg naar mijn kamer drie keer van mijn fiets gevallen en mijn hospita was de volgende dag zeer verbolgen omdat ik iedereen had gewekt met het luidkeels zingen van ongepaste liedjes. Ik heb beterschap beloofd en haar dringend verzocht het gebeurde niet aan vader Tegendraedt te schrijven.
Aan alles komt een einde, mijn kennismakingsperiode eindigde met een groot feest in een chique plaatselijk hotel. Het was voor mij de eerste keer dat ik een smoking droeg met daarop een buttonhole, een witte anjer, die mijn vriendin mij had geschonken. Zij droeg een avondjurk waarop de corsage was gespeld die ik voor haar had gekocht en om haar blote schouders hing het bontcapeje van haar moeder.
Mijn vriend was met de dochter van de schoenenwinkel. Zij was wat ouder en had het kennelijk allemaal al eens eerder meegemaakt. Toen de drankjes werden besteld wilde zij een Ginn Fizz. Niemand wist wat dat was, de ober gelukkig wel.
Johannes Tegendraedt