Congressen kopen geen straaljagers, zei Henk Vredeling destijds minister van defensie, toen hij voor de Nederlandse luchtmacht F16 straaljagers kocht hoewel het congres van zijn partij zich daartegen had verklaard. Ik kan geen betere illustratie bedenken om het gebrek aan betekenis van een congres te tonen.
Dan gaat het nog niet over de congressen die de farmaceutische industrie organiseert om artsen te belonen die een nieuw geneesmiddel vaak hebben voorgeschreven. Je mag dan samen met je echtgenote een week naar een congres op de Bahamas of zo, alle kosten, inclusief de reis, voor de geneesmiddelenfirma. Behalve het aanhoren van een paar uur peptalk geen verplichtingen.
Veel congressen zijn internationaal en wetenschappelijk, er komen vele honderden deelnemers uit tientallen landen. De reis- en verblijfskosten en de bijdrage aan de organisatie, vaak niet gering, worden betaald door werkgevers of overheden.
Tussen de vijf en tien procent van de deelnemers haalt zijn klapper met papieren, die op de eerste dag van het congres op je liggen te wachten met een naamkaartje erop, helemaal niet af. Nader onderzoek heeft geleerd dat deze deelnemers wel zijn aangereisd maar misschien meteen zijn doorgereden naar de rosse buurt
Tijdens het congres lezen beroemdheden hun verhaal voor dat je ook al in je klapper aantreft. Daarna worden er vragen gesteld en beantwoord. Vraag en antwoord wordt de deelnemers na afloop van het congres ter hand gesteld; voor niet deelnemers is alles op internet toegankelijk. De deelnemers die vragen stellen zijn steeds dezelfde, 90 van de 100 deelnemers doen tijdens het congres geen mond open en zouden de verhalen en de discussie net zo goed thuis kunnen lezen.
Iets aparts is het damesprogramma. Veel gedelegeerden brengen hun vrouw mee. Tijdens de vergaderingen is er voor de dames een bezoek geregeld aan diamantbeurzen, dure modehuizen e.d.
Echtgenotes van ervaren congrestijgers zien hun vriendinnen daar regelmatig. Soms worden ook de kosten voor het bezoek van echtgenotes vergoed, Soms moet je je eerste klas vliegticket inruilen voor twee economy tickets en naast het gewone volk achter in het vliegtuig zitten, een hotelkamer voor twee personen kost nauwelijks meer dan voor één persoon.
Wij Tegendraedten bezoeken natuurlijk veel congressen, het is ook een middel om gezien te worden. Je moet goed opletten wie de eregast is. Als dan de televisie camera’s oprukken sta je naast of achter de coryfee. In de koffie pauzes, waar gelukkig ook wijn geschonken wordt, kun je kennis maken met mensen die in de toekomst nog eens iets voor je zouden kunnen betekenen.
Ik herinner mij dat ik, lang geleden, een congres bezocht, samen met mijn vrouw, ik had mijn eersteklas vliegticket verkocht en reisde met eigen auto naar Montreux, Zwitserland. Mijn vrouw maakte, tijdens het damesprogramma kennis met een leuke vrouw van haar leeftijd. ’s Avonds werden de mannen erbij gehaald, het klikte goed. We voeren met een boot over het meer naar Frankrijk om daar in het casino te gokken.
Toch is er geen vriendschap ontstaan, het bleek al snel dat wij met hun uitgaven niveau niet konden meekomen. De mannen waren even oud, gelijke opleiding, vergelijkbare verantwoordelijkheden, maar hij werkte bij een bank, noemde zich bankier en werd zeer ruim betaald. Ach ja, als je firma handelt in worst krijg je veel worst cadeau.
Ik vind dat we in tijd van bezuinigingen minder congressen moeten worden gehouden. Jammer voor de horeca en de hoeren, maar deze zeer oude bedrijfstakken redden zich wel.
De communicatie is zo eenvoudig geworden dat het onzin is 10000 km te vliegen om mensen een tekst te horen voorlezen die je ook elektronisch kan ontvangen. Discussiëren gaat ook al erg eenvoudig via internet in groepen waarvoor je aangemeld moet zijn om de discussie niet oeverloos te maken.
Jammer van het weerzien met oude vrienden, jammer van het damesprogramma, maar we moeten met onze tijd mee, ook
Johannes Tegendraedt