Over discriminatie en slavernij gesproken
Toen ik de beelden zag van Nederlandse ‘activisten’ die standbeelden aan het omtrekken waren moest ik denken aan Palmyra, een meer dan vier duizend jaar oude stad in Syrië.
Toen ik de beelden zag van Nederlandse ‘activisten’ die standbeelden aan het omtrekken waren moest ik denken aan Palmyra, een meer dan vier duizend jaar oude stad in Syrië.
Corona-virus, je kunt er bijna niet omheen. De experts zijn het nergens over eens, de een wil het virus doden, de ander zegt dat het niet leeft…
Een ander niet bespreekbaar onderwerp is de Holocaust en omdat ik tegendraads ben ga ik daarover schrijven, te meer omdat ik groot ontzag heb voor het Joodse volk.
Altijd is Kortjakje ziek,
Midden in de week maar ’s zondags niet.
Mijn moeder zong mij dit soort volksliedjes voor, toen ik vijf was. Ik ken ze nog steeds met de bijbehorende melodie. Maar daarover gaat deze column niet.
Sinds de komst van het Corona-virus wordt er veel over gesproken en geschreven, veel ervan is onduidelijk of onvolledig…
De laatste vijftig jaar is het ontzag voor het gezag sterk afgenomen, daar zijn alle ouderen het over eens.
Vooral in socialistische hoek hoor je nogal eens dat de welvaart in Nederland eerlijk (her)verdeeld moet worden. Iedereen weet wat eerlijk is. Toch geldt voor ‘wat is eerlijk’: zoveel mensen, zoveel meningen.
Er smeult in de Nederlandse samenleving een gevoel van onbehagen met de politiek. Wij uiten dat beschaafd door nette demonstraties en we stemmen op nieuwe ‘één thema’ protestpartijen. De Fransen doen het gele hesje aan…
We zien op de tv een toenemende belangstelling voor de tweede wereldoorlog, programma’s zoals 75 jaar na D-day, de inval van de geallieerden in Normandië in het door Duitsland bezette Frankrijk. De inval werd uiteindelijk…
In geen tak van wetenschap zijn de laatste zeventig jaar zulke vorderingen gemaakt als in de biochemie, de chemie van het leven. De versnelling begint in 1953, toen het lukte, veel eerder dan gedacht, de…